دیده بان هشتم : باران دختری چشم به راه مادر / کرونا جان خانم پرستار را گرفت

فرانک داوودی پرستاری که کرونا جانش را گرفت و باران دخترش را هرگز ندید.

فرانک داوودی پرستاری است که در روز‌های بحرانی و سخت کرونا مثل تمام کادر درمان ایثار کرد؛ او که سال‌ها بچه دار نمی‌شد، در دوران بارداری اش به کرونا مبتلا شد و فوت کرد؛ اما دخترش سلامت به دنیا آمد.

همسر این پرستار فداکار درباره آشنایی‌اش با او گفت: ما عاشقانه ازدواج کردیم. همسرم حتی در دوران بارداری هم پست پرستاری‌اش را ترک نکرد تا اینکه خودش هم به کرونا مبتلا شد و فوت کرد.
وی افزود: همسرم عاشق دخترم بود، اما نتوانست حتی یک بار او را ببیند. ازدواج و بچه دار شدن ما باز هم به کمک امام رضا علیه السلام بود. قرار بود با همسر و فرزندم سه نفری به پابوس امام رضا علیه السلام برویم؛ اما نشد.

در بخش دیگر این برنامه، مادر فرانک داوودی گفت: من هنوز نوه ام را ندیده ام؛ چون مادرش او را ندید، من هم نمی‌توانم ببینمش. فرانک هرگز دخترش باران را ندید؛ مادر فرانک بعد از این اتفاق طاقت نداشت و نخواسته بود نوه‌اش را ببیند، ولی در برنامه دعوت این رویارویی اتفاق افتاد و برای اولین بار نوه اش را دید.

اقدام شیطانی با خانم مزون دار تهرانی در شب زلزله تهران
پسر جوان به اتهام تجاوز به دختر مزون دار معروف تهرانی در شب زلزله تهران پای میز محاکمه رفت.یک دختر جوان ادعا کرد شاهد تجاوز بوده است.
مزون دار معروف تهرانی به نام رویا،چندی قبل از یک پسر جوان به اتهام تجاوز به عنف شکایت کرد و ادعا کرد شبی که تهران زلزله آمد او از سوی یک پسر اغفال شد و مورد تجاوز قرار گرفت.

در پی شکایت رویای 30 ساله،پرونده برای رسیدگی به شعبه 12 دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد و روز گذشته متهم پای میز محاکمه رفت.
در ابتدای جلسه رسیدگی رویا به عنوان شاکی پرونده پای میز محاکمه رفت و در طرح شکایت خود گفت:«من صاحب یکی از مزون های معروف لباس عروس تهران هستم.اسفند ماه سال 98 بود که با افشین آشنا شدم.بعد از عید نوروز سال 99 برای اولین بار همدیگر را دیدیم و او به من گفت در حال اجاره یک خانه مجردی است و می خواهد با یکی از دوستانش زندگی کند.مدتی بعد گفت در جنت آباد خانه ای اجاره کرده است و به من گفت می خواهد شیرینی خانه اش را دهد.برای همین شام من را به خانه اش دعوت کرد که 19 اردیبهشت سال 99 من با دو نفر از دوستانم به خانه اش رفتیم.ساعت حدود 9 شب که من گفتم به خانه برگردم.همان موقع یکی از دوستانم در حال صحبت با تلفن بود و افشین گمان کرد ما در حال برنامه ریزی هستیم که جای دیگری برویم.او شکاک بود و عصبانی شده بود. و من برای اینکه دلخوری پیش نیاید به دوستم تو برو و با یکی دیگر از دوستانم ماندیم.افشین می گفت ساعت یازده شام حاضر می شود و بعد از شام بروید.اما قبل از شام زلزله آمد.من خیلی ترسیده بودم.افشین زلزله را بهانه کرد که ما را بیشتر در خانه نگهدارد.می گفت ممکن است به راه پله ها بروید و یکدفعه دوباره زلزله شود.دیر وقت شده بود که به اتاق رفتم تا از کیفم شارژر بردارم.یکدفعه افشین پشت سر من در را بست و بی توجه به جیغ و داد و التماسم،من را مورد تجاوز قرار داد.ما بعد به من وعده ازدواج داد و من اعتماد بی جا به او کردم و مدتی منتظر بودم که برای ازدواج اقدام کند.تا اینکه یک روز پشت در خانه اش رفتم و متوجه شدم با تعدادی دختر و پسر مهمانی گرفته است.وقتی به او اعتراض کردم من را مورد ضرب و شتم قرار داد.بعد از آن فهمیدم وعده هایش دروغ بوده و به خاطر تجاوز آن شب از او شکایت کردم.»

قاضی از شاکی پرسید:«افراد دیگر که در خانه حاضر بودند متوجه این ماجرا شدند؟»

رویا گفت:«آن شب یکی از دوستان افشین هم در خانه او مهمان بود.اما به حدی مشروبات الکلی مصرف کرده بود و مست بود که در حال خودش نبود.اما دوست من که در خانه بود شاهد این اتفاق بود والان هم در دادگاه حاضر است و می خواهد شهادت دهد.»
در این لحظه از جلسه رسیدگی،دوست رویا به عنوان شاهد در جایگاه قرار گرفت و گفت:«آن شب در یکی دیگر از اتاق های خانه افشین دراز کشیده بودم.چون دیر وقت شده بود و به خاطر زلزله و گیر افتادن در راه پله می ترسیدیم از خانه خارج شویم.یکدفعه از لای در دیدم که رویا وارد اتاق شد و پشت سر او افشین به اتاق رفت.بعد صدای جیغ و فریاد رویا را شنیدم و می خواستم وارد اتاق شوم اما در قفل بود.بعد از چند دقیقه رویا با حالت آشفته از آنجا خارج شد.فکر کردم با افشین دعوایش شده اما بعدا برایم تعریف کرد که موضوع تجاوز جنسی بوده است.من تبعه افغان هستم و افشین بارها تهدیدم کرد که اگر در دادگاه شهادت دهم بلایی سرم می آورد.»
بعد از اینکه قضات حاضر در دادگاه اظهارات شاکی و شاهد را شنیدند نوبت به متهم رسید که برای دفاع پشت تریبون قرار بگیرد.افشین در دفاع از خود گفت:«اتهام تجاوز جنسی را قبول ندارم.آن شب رویا و دوستانش برای مهمانی به خانه ما آمدند.بعد از اینکه از خانه ما رفتند این اتهام را به من زد و شکایت کرد با اینکه من هرگز با او هم خوابی نکرده ام.اول فکر کردم به خاطر ضرب و شتم شکایت کرده اما با شنیدن اتهام تجاوز به عنف شوکه شدم.بعدا از یکی از دوستان رویا شنیدم که او به قصد اخاذی چنین اتهامی به من نسبت داده است.»

قاضی رو به متهم گفت:«اما تو در تحقیقات مقدماتی هم خوابی با شاکی پرونده را قبول کرده بودی.حالا چرا ضد و نقیض حرف می زنی؟»

متهم گفت:«وقتی فهمیدم رویا چنین اتهامی به من وارد کرده است،به حدی عصبانی شدم که به او گفتم به خاطر لجبای با تو می گویم که با تو هم خوابی داشتم.رویا من را تهدید به آبروریزی کرده بود و چون آدرس خانه پدرم را هم می دانست می گفت آنجا می روم و داد و بیداد راه می اندازم.برای همین من چنین حرفی زده بودم اما واقعیت ندارد.»

قاضی بعد از شنیدن اظهارات متهم به او هشدار داد که حقیقت را بگوید.

قضات دادگاه بعد از شنیدن اظهارات متهم و شاکی ختم جلسه دادرسی را اعلام کردند و رای پرونده به زودی صادر می شود.

سوزاندن عمدی مردی در باغ ویلایی! / زنم خائن بود!
سرایدار باغ ویلای در بولوار توس مشهد، نگهبان یک کارگاه صحافی را به آتش زد.
ماجرای این قتل هولناک در ساعت 2:45 بامداد نهم اردیبهشت هنگامی رخ داد که سرایدار شیشه ای یک باغ ویلا در بولوار توس تصور کرد که همسرش با نگهبان کارگاه بزرگ صحافی ارتباط غیرمتعارف دارد ، این در حالی بود که همسر اسماعیل-م (تبعه افغانستانی) از حدود یک ماه قبل به منزل برادرش رفته بود تا از چنگ شوهر معتادش رها شود!
گزارش خراسان حاکی است، در حالی که این تصور اسماعیل را آزار می داد، او ظرف پلاستیکی حاوی بنزین (قوطی نوشابه خانواده) را از داخل اتاق برداشت و به بیرون از باغ رفت.

او که می دانست چند آجر در قسمت بالای اتاقک نگهبانی به خاطر لوله کشی گاز قبلا برداشته شده و مستحکم نیست، از تخته چوبی بالا رفت و با برداشتن چند آجر بنزین ها را داخل اتاقک خالی کرد. در آن ساعت بامداد «علی-د» (مرد 50 ساله نگهبان) روی تخت خوابیده بود و اجاق تک شعله نیز روشن بود.
ناگهان شعله های آتش زبانه کشید و مرد نگهبان آتش گرفت و تلاش کرد خود را نجات دهد اما در اتاقک قفل بود و او زمانی توانست قفل را باز کند که دیگر شعله های آتش پیکرش را فراگرفته بود. همزمان با فرار سرایدار باغ و فریادهای دلخراش نگهبان 50 ساله، برخی اهالی متوجه موضوع شدند و با اورژانس تماس گرفتند. براساس این گزارش، با انتقال پیکر سوخته این مرد به بیمارستان ، تلاش ها برای نجات جان وی به نتیجه نرسید و «علی-د» روز یازدهم اردیبهشت، بر اثر عوارض ناشی از این آتش سوزی جان سپرد.

در حالی که بررسی های مقدماتی حکایت از آتش سوزی در کارگاه داشت و احتمال می رفت این ماجرا فقط یک آتش سوزی عمدی باشد اما با حضور قاضی دکتر حسن زرقانی در محل حادثه و بازبینی دوربین های ترافیکی و مداربسته درون کارگاه، ورق برگشت و احتمال وقوع جنایت قوت گرفت چرا که در بازبینی فیلم ها حضور بامدادی مرد سرایدار در کوچه ظن قاضی ویژه قتل را برانگیخت و بدین ترتیب ماجرای این آتش سوزی زیر ذره بین تحقیقات جنایی رفت. از سوی دیگر آثار سوخته قوطی پلاستیکی حاوی بنزین به این فرضیه قوت می بخشید. به همین دلیل گروه ویژه ای از کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی با نظارت مستقیم سرهنگ مهدی سلطانیان (رئیس اداره جنایی آگاهی) ماموریت یافتند تا به بررسی دقیق موضوع بپردازند.

کارآگاهان در همان تحقیقات اولیه و با هماهنگی قاضی زرقانی، سراغ مرد سرایدار باغ ویلای روبه روی محل حادثه رفتند و بررسی های ویژه ای را آغاز کردند. این مرد که ابتدا ادعا می کرد از ماجرای آتش سوزی خبرندارد، وقتی در برابر اسنادی قرار گرفت که او را هنگام آتش سوزی در کوچه نشان می داد به ناچار لب به اعتراف گشود و گفت: از مدت ها قبل مواد مخدر صنعتی (شیشه) مصرف می کنم.آن شب نیز تصور می کردم که همسرم به اتاق نگهبانی روبه رو رفته است وبا مرد نگهبان سروسرّی دارد به همین دلیل قوطی بنزین را که از سه روز قبل از پمپ بنزین نزدیک میدان معراج خریده بودم ، برداشتم و چون می دانستم اجاق گاز تک شعله نگهبان همیشه روشن است و زیر سوراخ روی دیوار قرار دارد، بنزین ها را داخل اتاقک ریختم و فرار کردم. این درحالی بود که تحقیقات نشان می داد مرد سرایدار حدود یک ماه قبل نیز ادعا کرده است که فردی همسرش را ربوده و به داخل اتاق نگهبانی برده است اما با حضور صاحبکار آن جا مشخص شد که مرد سرایدار دچار توهم شده است و چنین ماجرایی ساخته ذهن اوست!

به گزارش خراسان، تحقیقات بیشتر در این باره با صدور دستورات ویژه ای از سوی قاضی دکتر حسن زرقانی در پلیس آگاهی خراسان رضوی همچنان ادامه دارد.

رکنا

بروزترین خبرهای حقوقی و قضایی کشور را در صفحه اینستاگرام ما دنبال فرمایید.